برای اتصال کامل این نوع از لوله‌های تراشه، یک بالشتک هوای قابل ارتجاع به لوله متصل می‌گردد. زمانی که این بالن باد شود، بالشتک هوا کاملا به سمت جداره تراشه (یا در مورد ماسک‌های حنجره، جداره بافت بالاتر از تراشه) گسترش یافته تا فضای بین لوله تراشه و جداره بافت کناری را کاملا آب‌بندی نماید و کنترل ورود و تخلیه گازها را از طریق یک سیستم پزشکی دیگر تسهیل نماید. همانطور که می‌دانیم، بسیاری از بیماران ممکن است برای روزهای متوالی اینتوبه یا تراکئوستومی باشند، که در این صورت اگر بالشتک هوا اشتباهاً بیش از حد باد شود، فشار بالشتک های هوا در برابر دیوار تراشه، ممکن است منجر به آسیب دیدگی جداره تراشه شود. (شکل 1)
شکل 1) باد شدن بیش از حد لوله تراشه و آسیب به دیواره نای
در حالی که می توان برای جلوگیری از چنین آسیب هایی، بالشتک هوا را با فشار هوای کمتری پر کرد. البته فشار کم لوله تراشه باعث نرسیدن حجم مناسب از دستگاه ونتیلاتور به بیمار به دلیل نشتی اطراف کاف، و همچنین منجر به ورود ترشحات دهان و معده به درون ریه می شود. (شکل 2)
شکل 2) تنظیم مناسب فشار کاف لوله تراشه مانع ورود ترشحات به ریه می شود.
علاوه بر این، فشار کاف تراشه ممکن است در طول مدت زمان لوله‌گذاری بیمار بخصوص هنگام سرفه کردن بیمار تغییر نماید. همچنین هنگامی که لوله تراشه در حین تغییر محل بیمار یا سایر پروسه های پزشکی، تکان بخورد و جابجا شود، این نیروی جنبشی ممکن است به سمت بالشتک هوا در درون تراشه رانده شده و شکافی بین بالشتک هوا و دیواره تراشه ایحاد کند. بر این اساس، بسیار مطلوب خواهد بود که نظارتی بر فشار داخل بالشتک هوا داشته باشیم تا در هنگام باد شدگی نامناسب آن، اصلاحات لازم به عمل آید. دستگاه حاضر به سیستمی اختصاص دارد که در هنگام اتصال به بالشتک لوله تراشه فشار داخل بالشتک را اندازه گیری کرده و در صورتی که این فشار در رنج نرمال تعریف شده قرار نداشته باشد، با امکاناتی که دارد هوا را به بالشتک وارد یا از آن خارج می نماید تا در فشار رنج استاندارد قرارگیرد.
پر کردن کاف لوله تراشه چه در کشورهای خارجی چه در کشور خودمان عموما توسط سرنگ انجام می شود که قابل اعتماد نبوده و فشار هوای کاف به دقت اندازه گیری نمی شود که باعث بروز مشکلاتی نظیر فیستول، نکروز، آسپیراسیون ترشحات معده به نای، عفونت های ناشی از ونتیلاتور (VAP) ، آلارم های ونتیلاتور و … می شود.
