انواع روش های لوله گذاری

روش های لوله گذاری :

به روش اینتوباسیون (اینتوبه کردن بیمار)

به روش تراکئوستومی (تراک کردن بیمار)

معرفی لوله تراشه جهت اینتوبه کردن بیمار:

لوله گذاری تراشه غالباً یک روش اضطراری است که در افرادی که بیهوش هستند یا نمی توانند به تنهایی نفس بکشند انجام می شود. و
یک راه هوایی باز را حفظ می کند و به جلوگیری از خفگی کمک می کند.
در یک لوله گذاری تراشه معمولی ، بیهوشی انجام می شود. سپس ، یک لوله پالستیکی انعطاف پذیر از طریق دهان در نای شما قرار می
گیرد تا به شما کمک کند تا نفس بکشید.
نای که به آن لوله تنفسی نیز گفته می شود ، لوله ای است که اکسیژن را به ریه های شما می رساند. اندازه لوله تنفس با سن و اندازه گلو
شما مطابقت دارد. این لوله توسط یک کاف کوچک هوا در محل خود نگه داشته می شود که پس از قرار دادن در اطراف لوله باد می شود.

معرفی لوله تراکئوستومی جهت تراک کردن بیمار:

چنانچه لوله گذاری در حالت اینتوباسیون بیش از دو هفته به طول انجامد و امکان خارج کردن لوله و تنفس عادی برای بیمار فراهم نباشد
ناچاراً و جهت دسترسی بهتر طی یک عمل جراحی برای بیمار لوله تراکئوستومی نصب می شود.

چرا لوله گذاری انجام می شود؟

• راه های هوایی خود را باز می کند تا بیمار بتواند بیهوشی ، دارو یا اکسیژن دریافت کند.
• بیمار در تنفس مشکل دارد.
• بیمار از ناحیه سر آسیب دیده و نمی تواند به تنهایی نفس بکشد.
• لوله تراشه راه هوایی را باز نگه می دارد و این اجازه می دهد هوا هنگام تنفس آزادانه به ریه ها وارد شود

تنظیم توسط سرنگ و با سنجش دستی :

روش لمس دستی بالون برای تخمین فشار کاف روش مطمئنی نیست. در مطالعه ای که استین در زمینه تخمین فشار کاف لوله تراشه با لمس انگشتی بالون توسط تیمی شامل24 پزشک و 19 پرستار با سابقه کار بالینی بیشترا از 5 سال در بخش اورژانس انجام داده
است، نشان می دهد که فشار کاف ها اکثراً خارج از حد استاندارد و تجربه و تحصیالات ضمانتی بر تخمین صحیح فشار کاف لوله تراشه با لمس انگشتی بالون نیست.

موارد استفاده:

از لوله تراشه برای تحویل اکسیژن با غلظت بالاتر از غلظت آن در هوا و همچنین برای تحویل سایر گازها از جمله هلیم ، نیتریک اسید، دی نیتروژن مونوکسید، زنون یا برخی از گازهای بیهوشی فرار مانند دسفلوران ، ایزوفلوران و سووفلوران به بیمار حین بیهوشی استفاده می‌شود.
همچنین از طریق لوله تراشه می‌توان داروهایی نظیر سالبوتامول، آتروپین، اپی‌نفرین، ایپراتروپیوم بروماید و لیدوکائین استفاده کرد.
از لوله تراشه معمولاً به عنوان وسیله‌ای جهت اداره کردن راه هوایی بیمار در هنگام بیهوشی عمومی، مراقبت‌های ویژه، تهویه مکانیکی و شرایط اورژانسی استفاده می‌شود.

بعد از قرار دادن لوله در داخل تراشه بیمار کاف لوله تراشه را پر کرده و پس از سمع دو طرفه ریه و اطمینان از اینکه در محل مناسب قرار گرفته‌است لوله تراشه را در محل مناسب با چسب بر روی صورت بیمار محکم می‌کنیم.